ชูชก เรียกทรัพย์ อาจารย์แดง วัดป้อมรามัญ

พ่อปู่ชูชกมหาเศรษฐี เฒ่าขอทานในชาดก วัดป้อมรามัญ อยุธยา ชูชก เป็นวรรณะพราหมณ์ในอินเดียโบราณ ถือว่ามีวรรณะสุงกว่ากษัตรย์เสียด้วย

ชูชกนั้น เป็นขอทานผู้ขอ ที่ขออะไรก็แล้วแต่ จะได้ตามที่ขอทุกอย่าง แม้แต่ไปขอพระชาลี พระกัณหา พระราชบุตรและพระราชธิดาของพระโพธิสัตว์เวชสันดร ท่านก็ยังโปรดประทานให้
ส่วนการบูชานั้น ชูชกเป็นพราหมณ์แขกอินเดียที่มีความชอบเนย

เนยที่ว่านั้น จะเป็นได้ทั้งเนยข้น หรือ เนยใส (ชีส) รวมไปถึงผลไม้อย่างกล้วย นมข้นหวาน โดยการบูชา ไม่จำเป็นต้องมีรูปปั้นเสมือนจริงขนาดใหญ่ ขอเป็นองค์เล็กๆ พกติดตัวไว้ก็พอ รูปแบบของเครื่องราง “เฒ่าชูชก” จะมีลักษณะเกล้าผมมวยแบบพราหมณ์ มีหนวดเคราหลังค่อม ไม่สวมเสื้อ ถือไม้เท้า และสะพายย่าม เคล็ดลับว่ากันว่า หากอยากได้อะไร ให้กลั้นในพร้อมภาวนาว่า “เอา

โอมพ่อปู่ชูชกเศรษฐี พ่อปู่ชูชกชูชะโก นะทุกขัง นะหิโนทัตถะยิ่งขอได้ ยิ่งเพลิน เพลิน เพลิน เอหิจิตตัง ปิยังมะมะ ผู้คนไหลมา ข้าวของไหลมา เงินทองไหลมา นะชาลีติ คาถานี้ พระอาจารย์แดงแห่งวัดป้อมรามัญ อยุธยา พาลุกศิษย์ท่องร่ำรวยมานักต่อนัก ถูกรางวัลที่1 ไม่รู้กี่ครั้ง โชคลาภ พูนทวี

“พ่อปู่ชูชกมหาเศรษฐี” ขอทานเฒ่าในชาดกที่ได้รับคำกล่าวขานสืบต่อ จนเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง ในกลุ่มของนักเสี่ยงโชค ที่พากันเดินทางเข้ามาขอยังสถานที่แห่งนี้ จนทำให้มีคำพูดติดปากว่า “พ่อปู่ชูชกมหาเศรษฐี ขอแล้วได้ ขอแล้วให้ ให้ร่ำ ให้รวย ให้โชค ให้ลาภ” ยีังมีรูปปั้น พ่อปูชูชกองค์ใหญ่ที่สุดในโลก ตั้งอยู่หน้าวัดป้อมรามัญอีกด้วย อยากให้ไปสัมผัสแล้วท่านจะรู้ว่าเด็ดขนาดไหน

เครื่องรางชูชกนี้ยอดเยี่ยมด้านโชคลาภ และเมตตามหานิยม เครื่องรางชูชกมีอานุภาพทางด้านเสริมดวงในทางด้านขอโชค ขอลาภ ขอเงินขอทอง และขอของจากผู้ใหญ่ และโดดเด่นด้านการขอทุกชนิด หรือที่เรียกว่า “เทพเจ้าแห่งการขอ” ขนาดขอของที่พระเวสสันดรรักที่สุด คือ ลูก หรือเลือดในไส้ยังขอได้ และที่สำคัญมีเงินทองใช้ไม่ขาดมือ เครื่องรางชูชกนับว่าเป็นสุดยอดเครื่องราง เพราะขอทานเฒ่าในนามว่า ชูชก ผู้นี้เกิดมาเพื่อเป็นคู่บารมีของพระเวสสันดรโพธิสัตว์ ในฐานะผู้ขอกับผู้ให้ แล้วก็เป็นผู้ที่มีส่วนสำคัญอย่างยิ่งที่ทำให้พระโพธิสัตว์เวสสันดรได้บำเพ็ญทานบารมีสูงสุดก่อนที่ภพชาติสุดท้ายพระองค์จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า

จากตำนาน มหาเวสสันดร จะเห็นได้ว่า ชูชก แม้จะรูปชั่วตัวดำแก่ชราน่าเกลียด แต่มีข้อดีตรงที่ ขออะไรจากใครเขาก็ได้หมด ขอร้อยอย่างได้ร้อยอย่าง ขอพันอย่างได้พันอย่าง ขอแม้กระทั่งลูกในอกเขาก็ให้ งานไม่ต้องออกแรงทำ ไม่ต้องออกความคิด อาศัยแค่เพียงปากกับมือที่ยื่นไปรับก็ได้ดังใจหวัง แถมยังได้ดีมีภรรยาสวยช่างปรนนิบัติเอาใจ เป็นที่อิจฉาแก่หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ ซึ่งด้วยคุณสมบัติที่ดีของ เฒ่าชูชก เหล่านี้ จึงเกิดเป็นที่มาที่ทำให้พระเกจิอาจารย์ในอดีต นำไปสร้างเป็นเครื่องรางของขลัง และ เฒ่าชูชก ก็กลายเป็นวัตถุมงคลที่มีเสียงร่ำลือกันในเรื่องของความศักดิ์สิทธิ์ สร้างความขลังให้กับผู้ที่นำไปบูชาอย่างมากมาย ชูชกอาจไม่ใช่ตัวอัปลักษณ์ที่น่ารังเกียจถ้ามองในแง่ดี ตาเฒ่าผู้นี้ก็มีส่วนดีที่ควรเอาเยี่ยงอย่างคือ ชูชกเป็นผู้มีความประหยัดอดออม ประหยัด มัธยัสถ์ รู้จักใช้รู้จักเก็บ รักและห่วงใยภรรยามากเป็นคนซื่อสัตย์และให้ความไว้วางใจเพื่อนเป็นอย่างดีจากบันทึกทศชาติ เรื่อง มหาเวชสันดรชาดก กลายมาเป็นเครื่องรางของขลัง ที่สร้างความศรัทธาให้กับผู้คนมากมายในปัจจุบัน เนื่องจากเสียงร่ำลือของ “เฒ่าชูชก” ที่ว่ากันว่า เครื่องรางของขลัง “เฒ่าชูชก” นี้มีความยอดเยี่ยมด้านโชคลาภ และเมตตามหานิยมสูง ค้าขายร่ำรวย”ชูชกเขามีดี อาศัยปากที่ขอและมือที่ยื่นไปรับ เขาขอร้อยอย่างเขาก็ได้ร้อยอย่าง เขาขอพันอย่างก็ได้พันอย่าง”
ทั้งนี้ ที่บอกว่า เฒ่าชูชก เป็นเจ้าแห่งการขอ ก็เพราะในตำนาน มหาเวชสันดรชาดก เล่าว่า เฒ่าชูชก เป็นพราหมณ์อยู่ในเมืองกลิงคราษฎร์ มีอาชีพขอทาน และแม้จะเป็นผู้เฒ่าที่อัปลักษณ์ในรูปสังขาร แต่ เฒ่าชูชก กลับมากล้นไปด้วยเสน่ห์เมตตามหานิยม รู้จักเจรจาได้ไพเราะอ่อนหวาน ไปเอ่ยปากขอทานที่ไหนก็ไม่มีใครรังเกียจ มีแต่เมตตารักใคร่ ให้ทานตามที่เอ่ยปากขอ

ชูชก ขอทานเฒ่า ได้เที่ยวขอทานเก็บเงินได้ถึง ๑๐๐ กษาปณ์ จึงนำเงิน ไปฝากเพื่อนไว้ จากนั้นก็ออกเดินทางตระเวนขอเงินสืบไป
ส่วนพราหมณ์ผัวเมียเก็บเงินไว้นานแล้ว เห็นว่าชูชกไม่มาเอาสักที คิดว่าชูชกคงจะตายไปแล้ว จึงชวนกัน นำเงินนั้นออกมาใช้จ่ายเสียจนหมดทั้งสิ้น ครั้นชูชกหวนกลับมาทวงเอาเงิน สองผัวเมียก็ตกใจ มิรู้จะทำประการใด
และด้วยนิสัยที่ประหยัด มัธยัสถ์ รู้จักใช้รู้จักเก็บของ เฒ่าชูชก เงินที่ขอมาได้จึงมีมากถึงขั้นเป็นเศรษฐี ชูชก จึงนำไปฝากเพื่อนพราหมณ์ไว้ ครั้นเมื่อกลับไปทวงถาม ปรากฎว่าเพื่อนได้ใช้เงินหมดไปแล้ว ด้วยความที่กลัวชูชกจะเอาความ จึงตกลงจะยกนางอมิตดาลูกสาวให้แก่ชูชกแทนเงินที่ใช้หมดไป จึงยกลูกสาว คือ นางอมิตดา สาววัยแรกรุ่นสวยงามให้เป็นภรรยาของ ชูชกแทน นางอมิตดามีรูปงาม และวัยสาว ส่วนชูชกนั้นเฒ่าชรา และมีรูปลักษณ์อุบาทว์อัปลักษณ์ยิ่งนัก ซึ่งนางอมิตดา ขยันปรนนิบัติสามีเป็นอย่างดี ตักน้ำ ตำข้าว หุงหาอาหาร และดูแลบ้านเรือนไม่มีขาดตกบกพร่อง

ความประพฤติที่ดีเพียบพร้อมของนางอมิตดานี้เอง ทำให้เป็นที่สรรเสริญของบรรดาพราหมณ์ทั้งหลายในหมู่บ้านนั้น ในไม่ช้าบรรดาพราหมณ์เหล่านั้นก็พากันตำหนิติเตียนภรรยาของตน ที่มิได้ประพฤติตนเป็นแม่บ้านแม่เรือนอย่างภรรยาของ เฒ่าชูชก ทำให้พวกภรรยาพราหมณ์อิจฉาริษยา มาด่าทอนางอมิตดาอยู่ทุกวัน นางอมิตดา จึงไปเล่าให้ ชูชก ฟัง ชูชก จึงบอกว่า ต่อไปนี้นางไม่ต้องทำการงานสิ่งใด ชูชก จะเป็นฝ่ายทำให้ทุกอย่าง นางอมิตดา จึงตอบกลับว่า…

“ภรรยาที่ดีจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร จะปล่อยให้สามีมาปรนนิบัติรับใช้ เราทำไม่ได้หรอก ลูกหญิงที่พ่อแม่อบรมสั่งสอนมาดี ย่อมจะไม่นั่งนอนอยู่เฉยๆ ดีแต่ชี้นิ้วให้ผู้อื่นปรนนิบัติตน นี่แน่ะ ชูชก ถ้าท่านรักเราจริง ท่านจงไปหาบริวารมาปรนนิบัติรับใช้เราดีกว่า”
เมื่อ ชูชก ได้ฟังดังนั้น ก็อัดอั้นตันใจ ไม่รู้จะไปหาข้าทาสหญิงชายมาจากไหน นางอมิตดา จึงแนะว่า “ขณะนี้พระเวสสันดรเสด็จออกมาจากเมืองสีพี มาทรงบำเพ็ญพรตอยู่ในป่า พระองค์เป็นผู้ใฝ่ในการบริจาคทาน ท่านจงเดินทางไปขอบริจาคพระชาลี กัณหา โอรสธิดาของพระเวสสันดรมาเป็นข้าทาสของเราเถิด”
ครั้นได้ฟังดังนั้น ชูชก จึงไปทูลขอพระโอรส-ธิดาพระเวสสันดร เพื่อเป็นข้าทาสรับใช้ภรรยา พระเวสสันดร ทรงมีพระทัยยินดีที่จะทรงกระทำบุตรทาน คือ การบริจาคบุตรเป็นทาน เพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่น ชูชก จึงได้ตัวพระชาลี กัณหา มา ซึ่งในระหว่างเดินทางกลับ ชูชก บังเอิญผ่านไปหน้าที่ประทับพระเจ้าสญชัย พระองค์ทรงทอดพระเนตรเห็นพระนัดดาทั้งสอง ก็ทรงจำได้ จึงให้เสนาไปพาเข้ามาเฝ้า
เฒ่าชูชก ทูลว่า พระเวสสันดร ทรงบริจาคพระชาลี กัณหา ให้เป็นข้าทาสของตนแล้ว พระเจ้าสญชัยก็โปรดให้เบิกสมบัติท้องพระคลังมาไถ่ตัวพระนัดดาจากชูชก และโปรดให้จัดข้าวปลาอาหารมาเลี้ยงดู ชูชก แต่ เฒ่าชูชก ไม่เคยได้บริโภคอาหารดี ๆ จึงไม่รู้จักยับยั้ง บริโภคมากจนทนไม่ไหว ถึงแก่ความตายในที่สุด
จากตำนาน มหาเวสสันดร จะเห็นได้ว่า ชูชก แม้จะรูปชั่วตัวดำแก่ชราน่าเกลียด แต่มีข้อดีตรงที่ ขออะไรจากใครเขาก็ได้หมด ขอร้อยอย่างได้ร้อยอย่าง ขอพันอย่างได้พันอย่าง ขอแม้กระทั่งลูกในอกเขาก็ให้ งานไม่ต้องออกแรงทำ ไม่ต้องออกความคิด อาศัยแค่เพียงปากกับมือที่ยื่นไปรับก็ได้ดังใจหวัง แถมยังได้ดีมีภรรยาสวยช่างปรนนิบัติเอาใจ เป็นที่อิจฉาแก่หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ ซึ่งด้วยคุณสมบัติที่ดีของ เฒ่าชูชก เหล่านี้ จึงเกิดเป็นที่มาที่ทำให้พระเกจิอาจารย์ในอดีต นำไปสร้างเป็นเครื่องรางของขลัง และ เฒ่าชูชก ก็กลายเป็นวัตถุมงคลที่มีเสียงร่ำลือกันในเรื่องของความศักดิ์สิทธิ์ สร้างความขลังให้กับผู้ที่นำไปบูชาอย่างมากมาย
ทั้งนี้ รูปแบบของเครื่องราง เฒ่าชูชก จะมีลักษณะเกล้าผมมวยแบบพราหมณ์ มีหนวดเครา หลังค่อม ไม่สวมเสื้อ ถือไม้เท้าและสะพายย่าม เคล็ดลับการใช้ชูชก ว่ากันว่า หากอยากได้อะไรให้กลั้นใจ แล้วภาวนาขอ แล้วสิ่งที่อยากได้จะเข้ามาหาเอง

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ขออาจไม่ได้มาง่ายดายดังเสกสรรค์ หากแต่ต้องรู้จักตั้งใจทำมาหากิน รู้จักเอาเยี่ยงอย่างในเรื่องความประหยัด อดออม รักและห่วงใยภรรยา เป็นคนซื่อสัตย์ไว้วางใจเพื่อนในแบบด้านดีของ เฒ่าชูชก ด้วย ก็คงจะดีไม่น้อย